جمعیت شناسی سیاسی میشل اس. تیتل بام

موضوع این مقاله جمعیت شناسی سیاسی است. جمعیت شناسی سیاسی یکی از شاخه های جمعیت شناسی است که شاید کمتر از سوی جمعیت شناسان به عنوان یک حوزه مطالعاتی میان رشته ای مورد توجه قرار گرفته است. جمعیت شناسی سیاسی بر تاثیر متقابل سیاست و جمعیت تاکید دارد. جمعیت می تواند به عنوان ابزار سیاسی در سطح محلی، ملی و بین المللی مورد استفاده قرار گیرد. از این رو دولت ها سعی دارند تا با اتخاذ برنامه هایی عوامل جمعیتی را تحت کنترل خود درآورند. نویسنده در این مقاله، بعد از تعریف مفهومی جمعیت شناسی سیاسی به پاره ای از مدل های نظری در این حوزه اشاره داشته و برخی چالش های روش شناختی را که پیش روی این حوزه قرار دارد را اجتناب ناپذیر می داند. نویسنده ضمن تاکید بر اینکه معدودی از محققان بر تعامل میان سیاست و جمعیت تمرکز داشته اند از توجه اخیر به این مسائل ابزار خشنودی کرده و فهرستی درخور از مطالب انتشار یافته را ذکر می کند. در ادامه، سعی می شود به شیوه ای اجمالی چند سوال مهم جمعیت شناسی سیاسی مورد توجه قرار گیرد. پرسش های کلیدی که در این مقاله به آنها پرداخته می شود به شرح زیر است: آیا حجم جمعیت مهم است؟ آیا ساختار سن مهم است؟ آیا ترکیب جمعیت مهم است؟ و آیا تعامل جمعیت شناختی بین مهاجرپذیری و باروری مهم است؟